Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Με το λουκάνικο στην Πλάτη

Καλά να πάθω!

Αφού παραπονιόμουν ότι βαριέμαι, ο καλός Ελληνικός Στρατός με φρόντισε άμεσα.

Την Τετάρτη το πρωί, τη στιγμή που βρισκόμασταν σε Γενικό Συναγερμό με όπλο-κράνος-εξάρτηση και γεμάτα λουκάνικα στις λάσπες, με άρπαξαν άρον-άρον μέσα από το ερπυστριοφόρο (κοινώς παπάκι) και με έχωσαν σε ένα Στάγερ (στρατιωτικό φορτηγό) μαζί με άλλους 6. Όλοι φορτωμένοι με όλα μας τα πράγματα συν τρεις κουβέρτες, σεντόνια, μαξιλάρια, σκηνή ξεκινήσαμε για το "σχολείο". Στο δρόμο ξεφορτώσαμε και φορτώσαμε πολλούς για να καταλήξουμε 15 νωματαίοι για Πλάτη, τελευταία στρατιωτική Μονάδα πριν τα σύνορα. Όλο και πιο πάνω πηγαίνω και δε μ΄αρέσει... Όσο ψηλότερα πάντως, τόσο πιο χύμα!
Στο πολυτελές Χυμείο της Πλάτης έμελλε να γίνουμε Πολυβολητές.
Καθαροί θάλαμοι και τουαλέτες, Μαγειρεία με επιλογή τριών φαγητών και σεφ με σκούφο, Κ.Ψ.Μ. (διαβάζεται πλέον "Κέι Ψι Εμ") με φούρνο, σαντουιτσάδικο, περίπτερο, Κουρείο, Πινγκ-Πόνγκ, πλάσμα TV, βιντεοπροβολέα και Ίντερνετ (κάπου εκεί διαπίστωσα ότι το ΓΕΣ έχει απαγορεύσει την πρόσβαση στο φανταρολόγιο από το στρατόπεδο).

Η κατάσταση θυμίζει απεγνωσμένα πενταήμερη...
Εμάς ως εκπαιδευόμενους δεν μας πιάνει σχεδόν τίποτα προς το παρόν... λες και είμαστε αόρατοι. Σήμερα το πρωί βγήκαμε για μια γυμναστική της πλάκας και στην ταγματική αναφορά μας ξέχασαν τελείως. Αφού έφυγαν όλοι οι λόχοι κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί μας... αφού περιμέναμε σε τριάδες κανά μισάωρο μόνοι μας, διαλυθήκαμε αυτοβούλως προς το Κ.Ψ.Μ., όπου εκπαιδευτήκαμε στη Δηλωτή και τη Μπλόφα.

Κατά το μεσημέρι μου ανέθεσαν καθήκοντα Λοχία Υπηρεσίας (κοινώς "οργάνου"), δηλαδή με βάλαν τσοπάνη στο κοπάδι των 15 "μαθητών". Στις 18.00 προβλέπεται έξοδος, για να ξεκουραστούμε μετά από το κουραστικό μάθημα. Δυστυχώς δε θα μπορούσαν όλα να είναι τέλεια... η Πλάτη είναι μια ερημιά με ένα all-in-one μαγαζί, από το οποίο γράφω αυτή τη στιγμή! Πάλι καλά θα μου πεις... ας μην είμαι αχάριστος!

Συφάνταροι και Μελλοφάνταροι,
Live your myth in Πλάτη!

Ζωάααααρα!

1 σχόλιο:

Sofia Mavridou είπε...

Παλι καλά που υπάρχεις και εσύ ναα μας ενημερώνεις πραγματικά για τις συνθήκες που επικρατούν στα επι σειρά στρατόπεδα που περιπλανάστε μαζί και με το φανταρακι μου Γιώργο.Ε., γιατί έχω την εντύπωση πως υπερβάλει λίγο και "χαϊδεύεται".....έτσι λοιπόν κι εγώ σιγά-σιγά θα πάρω το δρόμο της ηρωικής Ορεστιάδας....τι κρίμα που δεν θα έχω την παρέα της "πλέκουσας " κοπέλας σου.
υπομονή με τα σκηνάκια και τα polybag

Σοφία, Θεσ/νίκη