Πριν από λίγες μέρες διαπίστωσα ότι μετά από πολλά χρόνια που δεν έχω χάσει τελετή απονομής των Όσκαρ, φέτος θα είναι η πρώτη φορά που δε θα ξενυχτίσω για χάρη τους. Είχα μια κρυφή ελπίδα μήπως ακυρωθεί η φετινή τελετή όπως έγινε με τις Χρυσές Σφαίρες (λόγω της απεργίας των σεναριογράφων), αλλά είναι πολλά τα λεφτά…
Τώρα θα σκεφτεί κανείς, σιγά τον πολυέλαιο, θα τα μάθεις αργότερα. Δυστυχώς δεν μπορώ να πείσω ότι το συγκεκριμένο μοναχικό ξενύχτι είναι από τα πιο ευχάριστα του έτους (δεν έχω πείσει και κανέναν τόσα χρόνια).
Αφού λοιπόν κατά την κρίσιμη περίοδο των προγνωστικών και της απονομής θα περνώ αξέχαστες στιγμές στρατιωτικής εκπαίδευσης θα καταγράψω τις απόψεις και τις προβλέψεις μου από τώρα, αναλαμβάνοντας το βέβαιο κίνδυνο να πέσω έξω.
Άλλωστε με τόση στρατιωτίλα εδώ μέσα καλό είναι να ξεχαστούμε λίγο!
Καταρχήν για τους μη γνωρίζοντες υπενθυμίζω ότι η φετινή 80η τελετή θα λάβει χώρα στις 24.2, προβάλλεται από το Filmnet και αρχίζει κατά τις 3 τα μεσάνυχτα (η σύνδεση ξεκινάει δύο ώρες νωρίτερα με τις αφίξεις στο Κόκκινο Χαλί). Παρουσιαστής και φέτος όπως και πέρυσι θα είναι ο Jon Stewart. Το «thank you for watching us» αναμένεται ως συνήθως στις 7 το πρωί περίπου.
Μπαίνοντας στο θέμα, πρέπει να παραδεχτώ ότι φέτος στις υποψηφιότητες δε συνωστίζονται τρανταχτά ονόματα και δυστυχώς, κατά την ταπεινή μου άποψη, ούτε εξαιρετικές ταινίες. Έτσι κατέληξαν να είναι υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ταινίας η χλιαρότατη «Εξιλέωση», το «Juno», μια μάλλον υπερτιμημένη αν και ευχάριστη κωμωδία, το ανούσιο «Michael Clayton» (πρέπει να έχεις δει πολύ λίγες ταινίες για να το βρεις ενδιαφέρον), το αινιγματικό «No Country For Old Men» (το πάει αρκετά καλά αλλά όταν ξαφνικά τελειώνει θέλεις να πλακώσεις τους αδερφούς Κοέν στα κλωτσομπούνια) και τελικά το σίγουρο και δίκαιο φαβορί «There will be blood», το πιο άρτιο σεναριογραφικά/σκηνοθετικά και με τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις να τα δίνει και πάλι όλα.
Θέλω και θα το δώσουν στο «There will be blood».
Στη Σκηνοθεσία έχουμε μία έκπληξη (και οι εκπλήξεις είναι πάντα επίφοβες) με υποψήφιο τον Julian Schnabel για το «Σκάφανδρο και την Πεταλούδα». Κατά τα άλλα Jason Reitman (Juno), Tony Gilroy (Michael Clayton), Joel & Ethan Cohen (No Country For Old Men) και Paul Thomas Anderson (There will be blood). Πιθανότατα και λογικότατα το Όσκαρ εδώ θα πάει πακέτο με την καλύτερη ταινία.
Θέλω τον Schnabel (Σκάφανδρο και την Πεταλούδα) αλλά θα το δώσουν στον Anderson (There will be blood).
Το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού ρόλου διεκδικούν οι George Clooney (Michael Clayton), Daniel Day Lewis (There will be blood), Johnny Depp (Sweeney Todd), Tommy Lee Jones (In the valley of Elah) Viggo Mortensen (Eastern Promises). Εδώ τα πράγματα είναι ζόρικα. Αν εξαιρέσεις τον αδιάφορο Clooney, οι υπόλοιποι ήταν εξαιρετικοί και σε πολύ διαφορετικούς ρόλους. Τον Depp δεν τον πολυσυμπαθούν «ακαδημαϊκώς», για τον Mortensen είναι λίγο νωρίς. Φαβορί είναι ο Daniel Day Lewis αλλά αν κάνουν την έκπληξη θα προτιμήσουν τον γηραιό Tommy Lee Jones.
Τελικά θέλω Mortensen αλλά θα το δώσουν στον Daniel Day Lewis.
Στο Α΄ Γυναικείο τα πράγματα είναι πιο απλά: θα το δώσουν στην Julie Christie (Away from her) προσπερνώντας τις Cate Blanchett (Elisabeth: The golden Age), Laura Linney (The Savages), Ellen Page (Juno) και δυστυχώς την «Ευρωπαία» Marion Cotillard (La vie en rose).
Θέλω οπωσδήποτε Marion Cotillard (La vie en rose) αλλά θα το δώσουν στην Julie Christie (Away from her).
Εύκολη η επιλογή και στο Β΄ Ανδρικό. Μεταξύ των πολύ καλών Casey Affleck (The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford), Javier Bardem (No Country for Old Men), Philip Seymour Hoffman (Charlie Wilson's War), Hal Holbrook (Into the Wild) και Tom Wilkinson (Michael Clayton), ο Bardem παίζει μόνος του ένα επίπεδο πιο πάνω και είναι ο βασικότερος λόγος για να δει κανείς την ταινία των Κοέν.
Θέλω και θα το δώσουν στον Javier Bardem (No Country for Old Men).
Για το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου το τοπίο είναι πιο θολό και πιο αδιάφορο (χαρακτηριστικό της μεγάλης ξηρασίας που υπάρχει στην παραγωγή ερμηνευτριών υψηλού επιπέδου την τελευταία πενταετία –αρκεί να δεις τα τσόκαρα που κέρδισαν τις περασμένες χρονιές και τις συνεχείς υποψηφιότητες της Μέριλ Στριπ). Η Cate Blanchett (I'm Not There) είναι κι εδώ υποψήφια και συναγωνίζεται με τις Ruby Dee (American Gangster), Saoirse Ronan (Atonement), Amy Ryan (Gone Baby Gone) και Tilda Swinton (Michael Clayton). Η μονόφθαλμη μεταξύ των τυφλών φαίνεται να είναι η Blanchett αλλά και η μαύρη γηραιά κυρία Ruby Dee έχει ελπίδες.
Τελικά θέλω τη Blanchett στο ρόλο του νεαρού Bob Dylan αλλά κάτι μου λέει ότι θα το δώσουν στην ξινή Tilda Swinton (Michael Clayton).
Εν συντομία για τις αγαπημένες μου κατηγορίες Σεναρίου.
Στο διασκευασμένο σενάριο θέλω να δω το «Σκάφανδρο και την Πεταλούδα» να κερδίζει απέναντι στα «Atonement», «Away from Her», «There Will Be Blood» και «No Country for Old Men» αλλά θα το δώσουν μάλλον στο τελευταίο.
Στο πρωτότυπο σενάριο θέλω το «Juno» και μάλλον εκεί θα το δώσουν. Συνυποψήφια είναι: «Lars and the Real Girl» «Michael Clayton», «Ratatouille», «The Savages».
Με ειδικό ενδιαφέρον, τέλος, περιμένω την επιλογή της Ακαδημίας μεταξύ πολιτικού «Persepolis» και μαγειρικού «Ratatouille» στην κατηγορία καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων. Προφανώς και θέλω «Persepolis» αλλά δύσκολα…
Αυτά από εμένα…. όποιος θέλει να μοιραστεί επιθυμίες και προβλέψεις δεν έχει παρά να το κάνει. Μέχρι τότε …
Good Night
and
Good Luck!
