ΚΑΛΑ... ΜΗ ΒΑΡΑΤΕ!

Επειδή με κράξανε αρκετοί που δεν ειδοποίησα εγκαίρως για μια τηλεοπτική εμφάνιση, όσοι ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν το σχετικό απόσπασμα θα το βρουν στην προσωπική μου ιστοσελίδα(-βιτρίνα του "εγώ" μου).

Για να κατευθυνθείτε εκεί πληκτρολογείστε απλά στο Google το μικρό μου όνομα και το επίθετο, ενωμένα και με λατινικούς χαρακτήρες (ακριβώς όπως είναι και το email μου).

Και μην αρχίσετε το δούλεμα!!!

ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ!

Επανέρχομαι μετά από μερικές μέρες απουσίας λόγω e-πίκαιρων υποχρεώσεων. Συμπληρώνω τρίτη εβδομάδα άρρωστος και αρχίζω να συνηθίζω (έχω παραχωρήσει πια και μια μόνιμη γωνίτσα του γραφείου μου στα φάρμακά μου –καλά μου έλεγαν ότι μέχρι να πάω στρατό θα έχω γίνει παππούς).

Στο μεταξύ έχει ενεργοποιηθεί ήδη το «ΑΠΟΛΥΣΙΟΜΕΤΡΟ» που μετράει αντίστροφα (διαβάστε με στόμφο τώρα…) ως τη γέννηση ενός νέου πολίτη (πιο πολύ…) που θα ανδρωθεί στους κόλπους του Ελληνικού Στρατού (Ρε τι λέει ο άνθρωπος?)!!! Εν πάση περιπτώσει όταν το μωρό γεννηθεί θα έχω απολυθεί. Και ας ελπίσουμε ότι η εγκυμοσύνη δε θα είναι επαπειλούμενη.

Δυο βδομαδούλες, λοιπόν, μέχρι «μέσα». Καμπανάκι για να αρχίσουμε τα απαραίτητα ψώνια. Παραθέτω μια λίστα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούριοι (άμα μου διαφεύγει κάτι περιμένω διορθώσεις):

1) Ομόφωνα κρίνεται απαραίτητη η χρήση αμάνικου φανελακίου (κοινώς κασκορσέ).
Κανένας ερωτηθείς δεν το απέφυγε.
20 κομμάτια αρκούν?

2) Χοντρές «στρατιωτικές» κάλτσες:
20, να τ’ αφήσω?

3) Πάτοι για τις αρβύλες. Θα προτιμήσω τους ανατομικούς όπως συμβουλεύει ο διατελέσας στους ΧΟΚ (Hawk) –εις το εξής Χόκερ (Hawker).

4) Τουλάχιστον 6 λουκέτα με κλειδιά που να διακρίνονται μεταξύ τους (για να μη μπερδεύεις τα μπούτια σου). Το ένα λουκέτο πιο μικρό, για τις αρβύλες.
(Πιστεύω ότι καλή λύση θα ήταν λουκέτα με συνδυασμό, ενιαίο για όλα…ε?)

5) Σάκος μετρίου μεγέθους, διακριτικού χρώματος, με διπλό φερμουάρ για να περνάει το λουκέτο.

6) Είδη πρώτης ανάγκης: ξυραφάκια, αφρός, σαμπουάν κλπ. (την κρέμα προσώπου να μην την πάρω καλύτερα?)

7) Φάρμακα: Ασπιρίνες, Ντεπόν, κάτι για το συνάχι (τα έχω έτοιμα στη γωνίτσα τους) και κάτι για το «Σίμο».

8) Κινητό της πλάκας (ειδικά άμα πάει κανείς Ροδόπολη -εγώ θα το ρισκάρω γιατί θέλω να στέλνω και e-mail… τρομάρα μου!)

9) Χρήματα: Δε χρειάζονται λέει ο Hawker και τον πιστεύω, αλλά να μην έχεις ένα 100άρικο για παν ενδεχόμενο?

Εδώ που τα λέμε λίγο ξενέρωτη μου φαίνεται αυτή η λίστα. Θα προσθέσω μερικές δικές μου πινελιές και όποιος θέλει ας με κράξει.

1) Σουγιάς ΟΡΙΝΕL Νο 6: απλός, μικρός, ελαφρύς και φθηνός.

2) Μικρός φακός με λαμπάκι LED: ελαφρύς, φωτεινός, ανθεκτικός.

3) Ένα φθηνό USB Stick micro 1GB φορτωμένο με «καλούδια»: ποτέ δεν ξέρεις…..

4) Ισοθερμικά μπλουζάκια και ας μην είναι κασκορσέδες –άμα παγώνεις θα σκεφτείς μη φανεί το μπλουζάκι κάτω από τη στολή?

Σκέφτομαι κανα δυο ακόμα αλλά …. ας συγκρατηθώ.

Θα περιμένω τυχόν τελευταίες παρατηρήσεις-συμβουλές και μετά θα ξεκινήσω το shopping therapy.

Σημείωση: Όλοι γνωρίζουμε το «Σίμο» (όπως είναι το χαϊδευτικό του): είναι ταπεινής καταγωγής, βρωμερός και απρόσκλητος επισκέπτης, δυσκολεύεσαι μέχρι να τον ξεφορτωθείς αλλά ο αποχωρισμός του σε ανακουφίζει τόσο, που καρτερικά περιμένεις να σου χτυπήσει ξανά την «πόρτα».

Υ.Γ.: Άκουσα ένα καλό και αληθινό, σήμερα, που δεν το είχα καλοσκεφτεί:

Μιλούσαν δύο δίπλα μου:

- Με τι ασχολείσαι;

- Τίποτα, άνεργος είμαι…

- Καλά, φαντάρος πήγες;

- Όχι.

- Ε, κάτσε να πας πρώτα και μετά θα είσαι άνεργος.

Σφίγγουν τα πράγματα!!!

ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΡΟΥ

Με βάση αυτά κουμπάρε μου παλιοσειρά,
χαιρέτα πυροβολημένε μου τον βρωμοποδαρά!


























































Ευχαριστώ την georgia 83 από την κοινότητα του GT για αυτό το torrent.

Σύντομα για τα σχόλια

Ευχαριστώ για τα πρώτα σχόλια και οφείλω απαντήσεις σε όσους δεν τις έλαβαν δια της πριβέ οδού.

Αμελί:
Η μόνη στολή που μπορεί να αναδείξει την ομορφιά μου είναι του αστροναύτη και δυστυχώς τα μόνα G που μπορώ να αντέξω είναι τα G-strings.

Ανώνυμε Κουμπάρε:
1. Την ουσία πολλοί αμφισβήτησαν, τα γράμματά μου ουδείς (υπέχουν θέση υπογραφής).
2. Ποτέ δεν είναι αργά και μη με ζορίζεις γιατί θα δημοσιεύσω ντοκουμέντα.
3. Πες στο PAINTBALL ακόμα το ψάχνω.....

Keep sending ... i 'll be there!

Πες στην Καμπότζη ακόμα την ψάχνω!

Συμπληρώθηκε μία εβδομάδα από τότε που ήρθε το «χαρτί».

Ε και…; … θα μου πεις και θα ‘χεις και δίκιο!

Εδώ που τα λέμε, δηλαδή, ούτε κατάλαβα πώς πέρασε: Τις πρώτες μέρες ήμουν άρρωστος (μη λες σάχλες,…όχι λόγω του «χαρτιού») η κλασσική χειμωνιάτικη γρίπη, που -ούτε ο Παρδάλης της Αστροφεγγιάς να ήμουν- χτυπάει κάθε χρόνο αρχής γενομένης από το Millenium. Φέτος πρωτοτύπησε και ήρθε μετά τα Χριστούγεννα…
Από του χρόνου όμως ούτε συναχάκι….. θα με έχει μπολιάσει η μαμά Πατρίδα και για μια 5ετία θα πετάω.
Ιδανική συντροφιά στο κρεβάτι του βήχα, τα νέα επεισόδια του ‘ΖαχόπουLOST’.

Από την αποβλάκωση με γλίτωσε ένα σπαστικό βραδινό τηλεφώνημα που μου υπενθύμισε τις πανεπιστημιακές μου υποχρεώσεις.

Με τα ψέματα (άσχετο: αυτή η έκφραση έχει κάτι νοσταλγικά ελκυστικό αν και ουσιαστικά είναι ηλίθια (εδώ μέσα όμως ότι γράφει δεν ξεγράφει)) πέρασαν οι μέρες και δεν το κατάλαβα…. 7 μέρες = 1 εβδομάδα = ¼ του μήνα που είχε απομείνει μέχρι να παρουσιαστώ.

Ε και...; …θα μου πεις, αλλά μήπως δεν έχεις και τόσο δίκιο;

Όλη την εβδομάδα συναντούσα φίλους-γνωστούς …οι ίδιες κουβέντες:

- Γεια, τι γίνεται; Πώς είσαι;
- Καλά μωρέ, τα ίδια… εσύ;
- Ε κι εγώ τα ίδια… δηλαδή πάω στρατό σε κανα μήνα…
- Άντε βρε ….σοβαρά;
(Ακολουθεί σειρά διευκρινιστικών ερωτήσεων: πού, πώς, πότε, γιατί, οι συζητήσεις για το βύσμα και την αεροπορία, εμπέδωση ότι το σώμα τεθωρακισμένων είναι το χειρότερο, ανακούφιση στο άκουσμα της μειωμένης θητείας και η διαχρονική παρηγοριά της ανάγκης: «Έλα βρε, ούτε θα καταλάβεις για πότε θα τελειώσεις!»)

Αυτή η πρώτη έκπληξη όμως με προβληματίζει …. Δεν καταλαβαίνω σε ποια κατηγορία ανήκει….

Στην κοινή έκπληξη? («Καλέ το βράδυ έχουμε κλείσει πρώτο τραπέζι στον Ρέμο!» «Άντε βρε … σοβαρά;»)

Στην ευχάριστη έκπληξη? («Αχ δε στα πα…χτες ο Τάκης, μου έκανε πρόταση γάμου!» «Άντε βρε … σοβαρά;»)

Στη δυσάρεστη έκπληξη? («Σήμερα μου έκλεψαν το πορτοφόλι.» «Άντε βρε … σοβαρά;»)

Στη θλιβερή έκπληξη? («Ο γιατρός της έδωσε το πολύ ένα χρόνο.» «Άντε βρε … σοβαρά;»)

Στην άγνωστη έκπληξη; («Κατασκηνώσαμε μια εβδομάδα στους πρόποδες του Ποποκατεπέτλ…» «Άντε βρε … σοβαρά;»)

Ή μήπως στην ηλίθια έκπληξη? («Τι έφαγες σήμερα;» «Σπανακόρυζο» «Άντε βρε … σοβαρά ;»)

Έχει λίγο από όλα…. και μου δημιουργεί κάποια μικρή ανησυχία σχετικά με τη χαλαρότητα που έχω υιοθετήσει ως αντίδραση.

Κατά κύριο λόγο πάντως παραμένω αναίσθητος και αντιμετωπίζω την κατάσταση σαν διακοπές περιπέτειας. Αφού δεν μπόρεσα να πάω για 4 μήνες με παλιό τρικάταρτο ιστιοφόρο στην Καμπότζη, ελπίζω ο Έβρος να μου προσφέρει ισάξιες συγκινήσεις, έστω και χωρίς κατάρτια.

ΕΦΤΑΣΕΕΕΕΕΕ!!!

Σήμερα εκπληρώθηκε μια μάλλον σίγουρη προφητεία της μεγάλης μου αδερφής που έλαβε χώρα όταν ακόμα δεν μιλούσα καλά-καλά:
"Σήμερα κάλεσαν την κλάση του Κωστή..."
Έτσι ξεκινούσε πριν πολλά χρόνια (ηλικίες δεν προδίδω) μια σχολική της έκθεση σχετικά με το στρατό.

Επειδή, λοιπόν, με συμβουλεύουν τώρα που θα είμαι στρατιώτης να μεταθέτω τις ευθύνες σε άλλους, ξεκινάω προπόνηση:
"Αμάν ρε αδερφούλα, εσύ φταις, με γκαντέμιασες!"

Ε, ναι λοιπόν! Έφτασε !

Πρωί-πρωί τηλεφώνησαν από το αστυνομικό τμήμα να πάω να το παραλάβω.

Αντί για παραλάβατε διορισμόν... παραλάβατε εξορισμόν!

Εντάξει δεν παραπονιέμαι.... για αρχή κοντά πάω

ΡΟΔΟΠΟΛΙΣ ΣΕΡΡΩΝ

Ποιές Σέρρες δηλάδή? Πάνω από το Κιλκίς είναι, στα σύνορα με τη Βιλγαρία (εκεί με τις καλές πίτσες)

Voila και το κωλόχαρτο.... συγγνώμη το σημείωμα κατάταξης ήθελα να πω:



Την 11η του Φλεβάρη,
τον χάνεις, μάνα μου,
τον κανακάρη!