Καμπανάκι!
...για το τέλος αυτής της μικρής μα τόσο γεμάτης άδειας.
...για την τελική ευθεία της θητείας.
...για το ξεκίνημα μιας ζωής που περίμενε 9 μήνες στην κατάψυξη.
,,,για την παιδική ανεμελιά που απειλείται με εξαφάνιση από μια ταχύρρυθμη καθημερινή ρουτίνα που δεν προσπερνά κανέναν.
Ανοίγω βήμα προς το Διδυμότειχο, την απόλυση, τη ζωή
και επιτέλους... φοβάμαι!
.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου