ΕΠΑΝΟΔΟΣ Η ΣΑΡΔΕΛΟΦΟΡΟΣ

Την Πέμπτη το βράδυ κατέφτασα στο Στρατόπεδο των Ριζίων, που βρισκόταν σε κατάσταση πανικού. 22:30 και έβαφαν φοριαμούς έξω από το Λόχο. Όλοι μα όλοι είχαν υπηρεσία πολλών ωρών και όλος ο τόπος μύριζε "μπιφτέκι". Μέχρι τις 18 Ιουνίου που θα γίνει Επιθεώρηση του Τάγματος από το Στρατηγό, όλοι θα τρέχουν ασταμάτητα. Την επομένη τους άφησα στη μοίρα τους και αναχώρησα για Διδυμότειχο. Εκεί άκουσα πολλά συγχαρητήρια και πειράγματα για τη σαρδέλα στο γιακά αλλά δυστυχώς δεν εξαργύρωσα ακόμη τίποτα. Αντιθέτως, η υπηρεσία με περίμενε απευθείας και χωρίς να έχω χρεωθεί δικό μου όπλο. Με δανεικό εξοπλισμό τρέχα φρουρά, έλα για σημαία, πάνε σκοπιά... 02:00-04:00 γερμανικό με το καλημέρα σας.
Merci !!!
Το χειρότερο είναι η μιζέρια που βγάζει η όλη κατάσταση, περιστοιχίζεσαι από ανθρώπους κουρασμένους, εκνευρισμένους, αγέλαστους και απάλευτους, που σου μεταφέρουν μόνο τη θλίψη τους. Πέρασε μόλις μια ημέρα και μου φαίνεται τουλάχιστον εβδομάδα. Αναζητώ τον επόμενο στόχο-"μαξιλαράκι" που θα μου επιτρέψει να τα βγάλω πέρα, ελπίζοντας σε κάτι.
Ψάξε-ψάξε....