Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΕΕ???

Σίγουρα αυτές δεν είναι οι τελευταίες διακοπές της ζωής μου... αυτόν τον τίτλο διεκδικούν μάλλον οι αμέσως προηγούμενες!

Την αποτοξίνωση των πρώτων ημερών δεν ακολούθησε περίοδος χαλάρωσης. Εδώ και δέκα ημέρες η προετοιμασία ένταξης στην (πολιτική) ζωή ανέπτυξε ταχύτητα απορροφώντας τον πολύτιμο χρόνο των ημερολογιακών εξομολογήσεων.

Ήδη βρέθηκε το most wanted διαμέρισμα που θα στεγάσει το νέο μας ξεκίνημα με τη μικρή μελλοσυζούσα, μα έχουμε πολύ κόπο μπροστά μας για να το κάνουμε "σπίτι μας".

Καμιά φορά λυγίζω μπροστά στα προβλήματα που βλέπω να πλησιάζουν κυκλωτικά μα ΠΟΤΕ δεν πέρασε από το νου μου η σκέψη που φοβόμουν... ότι στο στρατό θα ήταν καλύτερα... η ζωή έξω από τη γυάλα είναι τόσο θελκτικά επικίνδυνη, που αρχίζω να σκέφτομαι μήπως αποφύγω ακόμα και τις 10 τελευταίες μέρες στο στρατό με μια μαϊμού-αναρρωτική άδεια... πιστεύω όμως ότι στο τέλος θα με κερδίσει ο αποχαιρετισμός των "συντρόφων" (τώρα που το σκέφτομαι από εδώ έξω, πιο σωστό είναι το "συν-τρόφιμοι").

Συνειδητοποιώ, επίσης, ότι παρά την πολυήμερη φανταρολογιακή απουσία μου, είναι η ανάγκη που με έφερε τελικά μπροστά στον υπολογιστή, να ξαραχνιάζω βρίσκοντας "ζωή στα μαύρα τα μεσάνυχτα" (τι ποιοτικό limit down;). Όπως φαίνεται, μέσα από αυτό το χακί ημερολόγιο, που αποτέλεσε σημαντικό στήριγμα στη θητεία μου, απέκτησα έναν ακόμη ηλεκτρονικό εθισμό που δύσκολα θα αποβάλω. Επί ιστοχάρτου, λοιπόν, βρίσκονται ήδη κάποιες ιδέες για να ικανοποιήσω τη νέα μου έξη αλλά και την επιθυμία μερικών που αναρωτιούνται "τι θα απογίνουν τώρα χωρίς φαντάρους".

Υπομονή... όταν έρθει η ώρα θα υπάρξει σχετική ενημέρωση.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

όλο υπομονή μας ζητάς να κάνουμε

mousikestaxiarxies είπε...

λοιπον ειχα την υπομονη να διαβασω ολο το καταπληκτικο αυτο φανταρολογιο.εχωντας ζησει 1 χρονο πριν σε παραλληλο συμπαν (596-508-496γσν-591)μπορω να πω οτι στον εβρο περασα μια φοβερη εμπειρια μονο και μονο για τον κοσμο που γνωριζεις.ολη η υποθεση στρατος εκει βρισκεται.τα υπολοιπα ειναι θεματα προς καταργηση και ξυλωμα (σαν το στρατοπεδο των ρυζιων που αν δε στο παν δεν εχει κανενα κτηριο θεμελια χωρια που θυμασαι τα εξωτικα μαγειρια)κυριολεκτικα και μεταφορικα.
το δε διδυμοτειχο μου εξασφαλισε την εντυπωση που ειχα για θητεια 2 και 3 ταχυτητων αφου αλλο να εισαι μεσα στη λασπουρια καθε μερα και αλλο να εχουν να δουν οι αρβυλες σου σκονη 20 μερες.ασε που ο λιγοστος κοσμος εκει κλειστοφοβια σου δημιουργουσε...
ενω στα ρυζια ολο και με καποιον θα αντιμετωπιζες το χαλι που ζουσες.ασε που δε ξερω πως μου τυχε αλλα εμπλοκη εδκει δεν εφαγα ποτε.αφου σε καποια φαση ειχα βαρεθει και να βγαινω.
βεβαια θα το πω το κριμα μου οψμ ημουνα δε φταιω γω το πτυχιο μου τα φταιει αλλα δε με εσωσε απο κατι στην ουσια.ολη σχεδον τη 16η περιοδευσα (σα θιασος) και αυτο που καταλαβα ειναι αυτο που ελεγα και στους διοικητες που με κοιταγαν με εκπληξη λες και τους ελεγα οτι ..μπηκαν οι τουρκοι στα συνορα:κανενας δε θελει να ειναι στο στρατο, ουτε οι φανταροι ουτε οι αξιωματικοι...

για αυτο και τοσο αλκοολ
μα πολυ αλκοολ
παρα πολυ
αφου θυμαμαι το καλοκαιρι ετρεμες να κανεις 3ο νουμερο θαλαμοφυλακας γιατι αμα ερχοταν κανεις θα εβρισκε 30 ατομα σουρωμενα βα χαχανιζουν και να ουρλιαζουν μεχρι τις 2 το πρωι.αντε να τους συμαζεψεις μετα...
τεσπα...
θελει αρετη και τολμη η ελευθερια
(ειδικα εκει μεσα...)