8 κ.σ....

... και πάλι υπηρεσία!

Έξω με υπηρεσιακό ανάμεσα σε 2 νούμερα περιπόλου.

Ο καιρός καλοκαιρινός αλλά το Διδυμότειχο έρημο, το πατάρι του Ίντερνετ Καφέ γεμάτο αλλά οι φοιτούσες στη Σχολή Αστυνομίας καλά κρυμμένες.

Ο χρόνος μοιάζει σταματημένος είτε μέσα, είτε έξω... πρώτη φορά ένιωσα ότι ο ύπνος μικραίνει τη θητεία αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να κοιμηθώ. Το μυαλό μου είναι γεμάτο σκέψεις για τη ζωή "μετά" που με κρατούν άυπνο.

Όσα συμβαίνουν στο Λόχο με αφήνουν ουσιαστικά αδιάφορο, όπως και οι πολλοί νέοι, που δεν προλαβαίνω ούτε τα ονόματά τους να μάθω.

Κρατώ και πάλι την ανάσα μου αυτοσυγκεντρωμένος σαν ελεύθερος καταδύτης για να μη χάσω την ψυχραιμία μου στο τέλος.

Ίσως ήταν λάθος που δεν πήρα εκείνη την αναρρωτική...

Τώρα θέλω μόνο να φύγω!